13ธันวาคม68 มีงานประจำปีของวัดแสงธรรมวนาราม คือการทอดผ้าป่า
อยุธยารมณ์ ที่ตั้งร้านเหมาะสมมากๆดีทั้งสถานที่ และภัตตาหารที่นำถวาย รวมทั้งการต้อนรับ รู้สึกหวั่นๆกับสายน้ำที่กำลังไหลเชียวและยกระดับสูงขึ้นกว่าปกติ แต่เขามีความเชื่อมั่นเกิน100% จึงสบายใจ กลับมาถึงวัด เลยจัดตะไคร้ ข่า มะนาว ฯลฯ เท่าที่มีเหลือเฟือส่งไปเต็มรถ ผลตามมาคือได้ของสดให้แม่ครัวทำอีกหลากหลาย เลี้ยงพระและบริวารได้อิ่มไปตามๆกัน สรุปขอยอมแพ้ใจ คุณชมภู่ยอมจริงๆ อนุโมทนาบุญ เจริญพร
เมื่อคืนว่าจะเปิดหน้าต่างแล้วนอนจำวัดรับลมหนาว ก็ต้องเปลี่ยนแผนทันที เพราะคุณตุ๊กแกมาอยู่ร่วมด้วย แต่ก็เชิญเขาออกไป งอแงพอสมควร เด็กเขาจัดการอย่างไรก็ไม่รู้ แต่สั่งห้ามทำร้าย เพราะเราเป็นเพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกัน
ด้วยอานิสงค์นี้จึงทำให้ เช้ามีคนเอาวัวมาให้เลี้ยงหนึ่งตัว รับแต่ก็ไปฝากชาวบ้านเลี้ยงต่อ ห้ามฆ่า ห้ามขาย ข่มขู่ไว้เล็กน้อย เพราะเขามีลูกมาทำงานในวัด เป็นตัวประกัน
เห็นหรือยังว่า มันมีอะไรๆที่เกี่ยวกันไปมา ยอมรับเถอะยังไงๆก็ต้องพึ่งพาอาศัยกันอยู่ดี
ดอกบัวดอกเดียวกัน ปรับแต่งสีสัน มันก็ทำให้คนที่มองเห็นก็เลือกชอบเอาได้ นำไปใช้ให้เหมาะสมตามใจของใครๆ อย่าไปวิจารณ์กันเลย
13ธันวาคม68 มีงานประจำปีของวัดแสงธรรมวนาราม คือการทอดผ้าป่า เพื่อสานต่องานพระอุโบสถดังในภาพ และดูแลวัดให้ดำเนินต่อไปได้ เช่นเดียวกับบ้านโยมนั่นเอง ซ่อมบำรุง ต่อเติม หามาชดเชยสิ่งที่ขาดไป ดูแลบริเวณ บริวาร ก็เอาการอยู่
ใครที่พร้อมจะมาก็ปฏิบัติเช่นเคย มีของเหลือใช้ มีปัจจัยส่วนที่จัดสรรไว้ก็ยินดี แต่อย่าให้ต้องมีปัญหากับครอบครัวลูกหลาน เพราะต่อไปเขาจะเป็นผู้ที่ดูแลทำนุบำรุง
ศาสนสถานต่อไป สรุปว่าจะทำบุญอะไรก็เล่าให้ลูกหลานฟัง โยมเองก็ต้องฟังเขาด้วย เพราะต่อไปเราก็ต้องให้เขาดูแลยามเจ็บไข้ได้ป่วย จะได้สบายใจด้วยกันทุกฝ่าย
ผู้ที่นำการทอดผ้าป่าในวันที่13คือ โยมประเสริฐ-พเยาว์ มะริตตนะพร พบกันนะโยม
ในวันที่9ธันวาคม68 มีคณะผ้าป่าส่วนแยก เพราะโยมเขาสะดวกในวันนั้น ใครจะมาร่วมแทนวันที่13เขาก็ยินดี คือคณะของโยมสันติ เศวตวิมล(แม่ช้อย นางรำ) หรือจะนำอาหารมาให้เขาชิมก็ได้นะโยม อนุโมทนาบุญ เจริญพร
โดย พระสมชาย วัดชลประทานฯ
