รางวัลแห่งความภาคภูมิใจ ทีได้ศึกษา ณ มจร ได้เรียนวิชาตรรกศาสตร์กับท่านอาจารย์จำนงค์ ทองประเสริฐ และภูมิใจที่ได้เกรด A
ในวิชานี้ และเมื่อสำเร็จการศึกษา ก็ได้เข้าปฏิบัติงานในมหาจุฬาฯ ตลอดระยะเวลาของการปฏิบัติหน้าที่ในมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ตั้งแต่ 2537 ในยุคมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ในพระบรมราชูปถัมภ์ ในตำแหน่งนักวิชาการโสตทัศนศึกษา สนใจ ใส่ใจในการทำหน้าที่อย่างทุ่มเท ได้คิดริเริ่มจัดทำวีดิโอประวัติมหาวิทยาลัย ทั้งค้นข้อมูล รวบรวม เรียบเรียง เขียนบทบรรยาย แล้วถวายผู้บริหารตรวจทาน จนได้ข้อยุติ และดำเนินการบันทึกเสียง คุณอำรุง เกาไสยนันท์ และไปตัดต่อเทปภายในสำนักงานทำเนียบรัฐบาล จากนั้นก็ทำหน้าที่ด้านสื่อสารมวลชน ติดต่อประสานงานสื่อมวลชน รวมทั้งเขียนข่าว เขียนบทความส่งลงในหนังสือพิมพ์ จนเป็นที่รู้จักในแวดวงสื่อสารมวลชน ในฐานะสื่อมวลชนพระพุทธศาสนา
นอกจากนี้ยังทำหน้าที่ผลิตรายการออกอากาศทางสถานีโทรทัศน์ พร้อมกับศึกษาระดับปริญญาโท สาขาการประชาสัมพันธ์ ด้วยเหตุนี้จึงได้รับการเปลี่ยนตำแหน่งเป็น นักประชาสัมพันธ์ ทำหน้าที่สื่อสารและเน้นอัตลักษณ์ความเป็น มจร
จากที่ส่วนมากเมื่อเอ่ยถึงมหาจุฬาฯ ต่างก็เข้าใจว่า เป็น จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จนเป็นที่รู้จักว่า มหาจุฬาฯ คือมหาวิทยาลัยสงฆ์ เป็นมหาวิทยาลัยที่พระเรียน ต่อมาหลังจากที่ได้ พรบ 2540 แล้ว ก็ต้องสร้างอัตลักษณ์เพิ่มเติมว่า ไม่เพียงแต่เป็นสถานศึกษาเฉพาะพระสงฆ์ แต่เป็นสถานศึกษาสำหรับคฤหัสถ์ด้วย หากรวบรวมงานก็มากมาย บุคลากร มจร ยุคหลังๆ มักไม่ค่อยได้ทราบ เพราะระบบสื่อสารในอดีตกับปัจจุบันแตกต่างกัน และมักจะมองว่า ก็เป็นเพียงบุคลากรมหาวิทยาลัยคนหนึ่งเท่านั้น มีความรู้ความสามารถเท่ากัน โดยไม่คิดว่า สิ่งที่มีที่เป็นและที่รู้อยู่ในปัจจุบัน คือสิ่งที่บุคลากรคนก่อนๆ สร้างไว้ และถือว่าเป็นบุคลากรหนึ่งเดียวใน มจร ที่ไม่เคยเปลี่ยนสายงาน ตั้งแต่เข้าทำงาน 2537 จนถึงปัจจุบัน รางวัลนี้ คือสิ่งยืนยันว่า ผมได้ทำหน้าที่สื่อสารมวลชน มาอย่างเข้มแข็ง ยาวนาน และทำหน้าที่สื่อสารความเป็น มจร สู่สาธารณะจนเป็นที่ประจักษ์ ดังที่ปรากฏอยู่ในปัจจุบัน
